۱. شناخت نزدیکبینی شدید در کودکان نوپا
- نزدیکبینی شدید در کودکان نوپا به عنوان خطای انکساری ≤ ۶- دیوپتر یا طول محوری به طور قابل توجهی بیشتر از مقادیر نرمال سنی تعریف میشود.
- این وضعیت اگرچه نادر است اما نگرانکننده میباشد زیرا:
- خطر عوارض تهدیدکننده بینایی (مانند جداشدگی شبکیه، آب سیاه، دژنراسیون ماکولای میوپیک) را افزایش میدهد.
- ممکن است با بیماریهای سیستمیک (مانند سندرم استیکلر، سندرم مارفان) همراه باشد.
۲. شناسایی علل نزدیکبینی شدید
- نزدیکبینی شدید اولیه (ایدیوپاتیک): بدون بیماری زمینهای سیستمیک؛ اغلب جنبه ارثی دارد.
- نزدیکبینی شدید ثانویه: همراه با بیماریهای سیستمیک یا چشمی مانند:
- سندرم استیکلر: با ویژگیهای ناهنجاریهای صورت، کاهش شنوایی و مشکلات مفصلی
- سندرم مارفان: اختلال بافت همبند با تظاهرات قلبی-عروقی، اسکلتی و چشمی
- آب سیاه مادرزادی: افزایش فشار داخل چشمی منجر به نزدیکبینی
- رتینوپاتی نوزادان نارس (ROP): تکامل غیرطبیعی شبکیه در نوزادان نارس
۳. ارزیابی بالینی
- معاینه جامع چشمپزشکی شامل:
- سنجش انکسار با سیکلوپلژیک برای تعیین خطای انکساری واقعی
- اندازهگیری طول محوری برای ارزیابی رشد کره چشم
- معاینه ته چشم برای شناسایی ناهنجاریهای شبکیه
- اندازهگیری فشار داخل چشمی برای رد آب سیاه
- ارزیابی سیستمیک:
- ارجاع به متخصص کودکان یا ژنتیک در صورت شک به بیماریهای سیستمیک
- بررسی نشانههای سندرم استیکلر (مانند شکاف کام، کاهش شنوایی) یا سندرم مارفان (مانند قد بلند، انگشتان کشیده)
۴. راهکارهای درمانی
- اصلاح اپتیکال:
- عینک طبی: اصلاح کامل خطای انکساری برای تضمین دید واضح و حمایت از تکامل بینایی
- استفاده از لنزهای نشکن برای ایمنی بیشتر در کودکان نوپای پرتحرک
- پایش و پیگیری:
- ویزیتهای منظم هر ۳ تا ۶ ماه برای بررسی پیشرفت بیماری و تشخیص عوارض
- پیگیری تغییرات در خطای انکساری، طول محوری و سلامت شبکیه
- درمان آمبلیوپی:
- در صورت وجود تنبلی چشم، تجویز درمان با پچ یا آتروپینتراپی برای تقویت چشم ضعیفتر
- مداخلات جراحی (در موارد لازم):
- در موارد آب سیاه مادرزادی ممکن است نیاز به جراحی باشد
- برای جداشدگی شبکیه، اقدام جراحی فوری ضروری است
۵. آموزش و حمایت از والدین
- آموزش به والدین درباره:
- اهمیت معاینات منظم چشمپزشکی و پایبندی به برنامه درمانی
- علائم هشداردهنده جداشدگی شبکیه (مانند جرقههای ناگهانی، مگسپران یا کاهش ناگهانی بینایی)
- نیاز احتمالی به مراقبت تیمی چندتخصصی (مانند ژنتیک، کودکان)
- ارائه منابع حمایتی برای مدیریت بیماریهای سیستمیک در صورت تشخیص
۶. نکات کلیدی مدیریت
- نزدیکبینی شدید در کودکان نوپا نادر است اما نیازمند ارزیابی فوری و جامع است
- اصلاح کامل اپتیکال و پایش منظم برای کنترل خطای انکساری و تشخیص به موقع عوارض ضروری است
- همکاری با متخصصان کودکان یا ژنتیک در صورت شک به بیماریهای سیستمیک اهمیت حیاتی دارد
واژگان تخصصی و مفاهیم کلیدی
- نزدیکبینی شدید: خطای انکساری ≤ ۶- دیوپتر یا طول محوری غیرطبیعی
- سنجش انکسار با سیکلوپلژیک: روشی برای تعیین خطای انکساری واقعی با فلج موقت سیستم تطابقی چشم
- طول محوری: فاصله قدامی-خلفی کره چشم؛ شاخص کلیدی در روند پیشرفت نزدیکبینی
- سندرم استیکلر: اختلال ژنتیکی با تظاهرات ناهنجاریهای صورت، کاهش شنوایی و مشکلات مفصلی
- سندرم مارفان: اختلال بافت همبند با درگیری سیستم قلبی-عروقی، اسکلتی و چشمی
- آمبلیوپی: کاهش دید در یک چشم به دلیل تکامل غیرطبیعی سیستم بینایی (معروف به تنبلی چشم)
اخیرا دید خوبی را تجربه نمی کنید؟