۱. مرور کلی
سنجش انکسار در کودکان به دلیل نوسانات تطابقی، عوامل رفتاری و ملاحظات رشدی چالش‌های منحصر به فردی ایجاد می‌کند.
سنجش دقیق انکسار و تجویز مناسب برای پیشگیری از تنبلی چشم، حمایت از تکامل بینایی و تضمین عملکرد تحصیلی مطلوب ضروری است.
۲. چالش‌های کلیدی در سنجش انکسار اطفال
الف) تطابق:
کودکان توانایی تطابقی قوی دارند که می‌تواند منجر به اصلاح بیش از حد نزدیک‌بینی شود اگر به درستی مدیریت نشود.
از رفرکشن سیکلوپلژیک (مثل سیکلوپنتولات یا آتروپین) برای شل کردن تطابق و اندازه‌گیری دقیق استفاده کنید.
ب) عوامل رفتاری:
کودکان خردسال ممکن است همکاری نکنند یا نتوانند علائم بینایی را به وضوح بیان کنند.
از تکنیک‌های مناسب سن (مثل رتینوسکوپی، تست‌های نگاه ترجیحی) برای ارزیابی عیوب انکساری استفاده شود.
پ) ملاحظات رشدی:
عیوب انکساری می‌توانند در اوایل کودکی به سرعت تغییر کنند.
پیگیری منظم برای پایش پیشرفت و تنظیم نسخه ضروری است.
۳. دستورالعمل‌های تجویز برای کودکان
الف) دوربینی:
نوزادان (۰-۱ سال): اگر ≥ +۵ دیوپتر
نوپایان (۱-۳ سال): اگر ≥ +۴.۵ دیوپتر
پیش‌دبستانی (۳-۵ سال): اگر ≥ +۴ دیوپتر یا همراه با ایزوتروپی
اصلاح ناقص: ممکن است ۱ تا ۳ دیوپتر کمتر اصلاح شود
ب) نزدیک‌بینی:
نوزادان: اگر ≥ ۵- دیوپتر
نوپایان: اگر ≥ ۳- دیوپتر
پیش‌دبستانی: اگر ≥ ۲- دیوپتر
سن مدرسه: اگر حدت بینایی دور کمتر از ۲۰/۳۰ باشد
پ) آستیگماتیسم:
نوزادان: اگر ≥ ۳ دیوپتر
نوپایان: اگر ≥ ۲.۵ دیوپتر
پیش‌دبستانی: اگر ≥ ۲ دیوپتر
سن مدرسه: اگر حدت بینایی کمتر از ۲۰/۳۰ باشد
ت) آنیزومتروپی:
اگر تفاوت بین دو چشم ≥ ۱.۵ دیوپتر باشد
برای آنیزومتروپی بالا، لنزهای تماسی برای کاهش اختلاف اندازه تصویر در نظر گرفته شود
۴. ملاحظات ویژه
الف) تنبلی چشم:
اصلاح زودهنگام عیوب انکساری
استفاده از پچ یا آتروپین برای چشم قوی‌تر
ب) استرابیسم:
اصلاح کامل دوربینی در صورت همراهی با ایزوتروپی
پایش تغییرات راستای چشم پس از اصلاح
پ) کنترل نزدیک‌بینی:
مداخلات کنترل نزدیک‌بینی برای کودکان با پیشرفت سریع
۵. پیگیری و پایش
الف) نوزادان و نوپایان:
معاینه هر ۳-۶ ماه
ب) کودکان پیش‌دبستانی و سن مدرسه:
معاینه هر ۶-۱۲ ماه
پ) تنظیم نسخه:
با توجه به رشد کودک